Rahmetle andığım, Anavatan Partisi Devlet eski Bakanı Mustafa Taşar, Kendisi Gazianteplidir. Bakan olduğu dönemde Bakan Taşar’ı, bir basın toplantısında Gazeteci olarak takip ediyordum, tanışma fırsatı bulup sohbetler ediyorduk. Bende Gaziantepliyim dediğimde bana daha çok ilgi gösterdi. Zaman zaman karşılaştığımızda “Hemşerim nasılsın” diye hal hatır sorar sonra haber konularını aktarırdı…
Bakan Taşar, anlattı. “Kızım Amerika da tahsil yapıyor. Onunla bilgisayardan görüntülü görüşüp hasret gideriyoruz” dedi. O zamanlarda’ internet’ nedir bilmiyorduk ve yaygın değildi. Şimdi İnternetin ne olduğunu daha iyi anlamaya başladık. Ne kadar yararlı. Kötü niyetliler içinde ne kadar zararlı olduğu anlaşılmaya başlandı…
İnternetten, bazen öyle bir an geliyor ki içimizden taşanı olduğu gibi aktarıyoruz. Belki rahatlıyoruz, ama söylediklerimizin ne kadar güçlü etkiler yaratacağını ve nerelere varabileceğini göremiyoruz?
İstemeden de olsa dilimizdeki düşünceler gelişi güzel bir şekilde dökülebiliyor. Bu sebeple sözlerimizin varacağı yerleri, kıracağı kalpleri, bozduğumuz değerleri düşünemiyoruz. Kelimelerin yalnızca birer kelime olmaktan çıktığını ve zaman zaman büyük etkileri olabileceğini de hatırlamamız gereklidir. Sonuçta her hareketin iyi ya da kötü bir geri dönüşü olacaktır…
Neredeyse birçok kişinin hayatının her bölümünde karşı karşıya kaldığı, istemeden de kendini pençesinde bulduğu ve bunu yaparken kendilerinden ödün bile vermediği bu rekabetçi modern zaman, göründüğü gibi değil. Bu yazımızda kişilerin her yerde ve her şekilde rekabet duygusunu ön planda tuttuğu bu modern dünyanın insanlara olan etkisinden bahsediyorum...
Çevremizdeki insanların sürekli bir tüketim çılgınlığı içerisine girdiğini görüyoruz. Bu durum artık ihtiyaçları halletmekten çok bir yarış halini aldı. Kim daha iyi bir evde oturuyor, kimin arabası diğerinin arabasına göre daha havalı, kimin telefonu diğerininkine göre daha yeni ve bunlar gibisi…
Rekabetler yalnızca normal yaşantıda değil, sosyal medyada da büyük bir problem haline geldi. Kişi artık yemekte yediği şeyleri dahi paylaşıp bunu bir statü meselesine dönüştürmekte. Bu durum çeşitli psikolojik sorunların tetikleyicisi olabiliyor ve onları kötü etkileyebiliyor. İnsanların ellerindeki imkânlarını ve sosyal Medya hesaplarını amacının çok dışında yanlış kullanması, en belirgin tetikleyici durumlar haline geldi. Negatif tutumların esiri olmaya başladık. Takipçisi olduğu kişinin yaşam standartlarından etkilenip bunu kendi karakterini ve imkânlarını hiçe sayarak kendine göre uyarlamak istiyor ve sonuç bazen hüsran oluyor…
Bir zaman sonra takip ettiği kişi gibi olamadığını ve bu durumun onda bir çöküntü yaşattığını görmesi uzun sürmüyor. Kendince erişemediği bu toplumsal kalıplar onu depresyona kadar götürüyor. Rekabetin iyi olanı kişiyi geliştirir ancak rekabet günümüzde çok başka bir boyut almış bulunuyor. Sosyal medya fenomenleri, kişileri belli kalıp ve markalara özendiriyor, bu durum rekabetin önünü
2/2
açıyor. İnsanlar artık bir birey olduğunu unutup sanal bir dünyanın bireyleri haline gelme ye başlıyor…
NASIL AŞMAK GEREKİR?
İnternetle bile hayat kurmaya başladığımızdan buyana yakın arkadaş olduğumuzdan beri, birçok derdimizi, sorumuzu, mutluluğumuzu ve üzüntümüzü onunla paylaşıyor, buna karşı da beğeni ve ilgi bekliyoruz. Bundan bir an önce sıyrılmalı, daha somut ilişkiler kurmalı ve insanlar ile olan iletişimimiz daha doğal olmalı. Sosyal medya jargonundan kurtulmamız lazım. Özellikle bağımlılık ve çocuklarımızı bu bağımlıklardan kurtarmalıyız…