Gaziantep'te çok kullanılan bir söz vardır. Giren çıkan bellisiz oldu mu bir yere,  “Dingin ahırı’ mı oldu lan buralık?” derler…

       Yaşlı Amca bas bas bağırıyor Burası ‘Dingo’nun ahırı’ olmuş” meraklı gözlerle bakıyorum. Afrika’dan gelen Zenciler, Suriye’den gelen Mülteciler. Bir Oda kiralamışlar. 20- 25 kişi aynı evde belki de aynı odada kaldıklarını öğreniyoruz. Yaşlı Amcanın bağırmasının sebebi buymuş…

       Türk Atasözü ve insanların ağızlarından düşmeyen söz; “Dingo’nun Ahırı” Evet, her gelenin girip çıktığı yer: Dingo’nun Ahırı…

       Günümüzde de bir yere giren çıkan belli değilse, “Burası da Dingo’nun ahırı mı?” deriz...

       Eskiden olduğu gibi, günümüzde özelliğini kaybetmeden kullanılmaya devam eden anlamını yitirmemiş sözdür…

       Dingo'nun ahırı taksimde Fransız konsolosunun bulunduğu sokaktaymış çocukluğumda eskiler anlatırdı. Gelen giden kim kime ahırı olduğu için adı “Dingo'nun” ahırı kalmış…

Peki, bu deyim nereden çıkmış biliyor musunuz?

       Zamanında, İstanbul’da atlı tramvayların cadde boyunca takır takır ilerlediği yıllardan bahsediyorum...

       Tramvaylar iki atla çekiliyor ama mesele Şişhane Yokuşu’na gelince iş değişiyor. Malum, yokuş sert, yük ağır. O yüzden Azapkapı’dan yokuş yukarı çıkacak her tramvaya ekstra atlar ekleniyor. Bu “takviye atlar” yokuşu çıkıp tramvay görevini tamamladıktan sonra ne oluyor?

İşte devreye Dingo giriyor. (Dingo’nun Ahırı)

       Dingo, Azapkapı-Taksim hattında, Pera civarında bir yerde bir ahır işletiyor. Aslen Rum olan Dingo’nun ahırı, görevini tamamlayan yorgun atların dinlendiği yerdir. Gün boyu, tramvaydan çıkan atlar geliyor, dinleniyor, sonra yenileri gidiyor. Bir gelen bir giden… Atlar, görevliler, meraklılar, tembeller, işçiler derken ahır, adeta küçük bir terminal gibi çalışıyor. Hatta öyle bir hal alıyor ki, kim giriyor kim çıkıyor belli olmuyordu…

       İşte bu yüzden halk arasında bu ahıra bakıp şöyle denilmeye başlanıyor: “Burası da Dingo’nun ahırı gibi olmuş!”

Zamanla bu söz, düzensizlik, keşmekeş ve kontrolsüz girip çıkmaların olduğu her yer için kullanılmaya başlanıyor…

Bugün bir odaya herkes kafasına göre girip, çıkıyorsa ya da bir yer tam bir curcunaysa... Aklımıza hep o meşhur cümle geliyor:

“Burası da Dingo’nun ahırı mı?”

       Tarihin sokaklarından gelen bu deyim, dilimize yerleşip kalmış.

Üstelik içindeki o eski İstanbul havasıyla…

       İstanbul da Tramvayları atlar ile çekilirken yorulan acıkan değişmesi gereken atlar bir Yahudi vatandaşa ait olan atlara ait yemleme dinlenme amaçlı yapılan bu ahıra çekilir. Bu ahırın sahibi Yahudi asıllı ‘Dingo’ ya aittir. Bu ahır yoğun bir gelen giden at girip çıkmasına neden olduğu için giren çıkan belli olmayan anlamında burayı Dingo’nun ahırına çevirdiniz lafı bir Atasözü gibi anıla gelmiş bu lafın çıkış özeti işe budur…

       Ninelerimiz söylerdi bu lafı kızdı mı evlatlarına veya da bizim babalarımıza. Bazen de bizim için, söylerdi Dingo’nun ahırı burası yiyip içip yatıyorsunuz. Çalışıyorsunuz beş kuruş para getirmiyorsunuz. Bedavadan yiyip içip yan gelip yatıyorsunuz diye de kızarlardı. O söyledikleri sözler çok da doğruymuş…

       Çocuk olduğumuzdan o yıllarda bu sözleri anlamazdık. Güler geçerdik Nineme, bu sözlerin doğruluğunu şimdi görüyoruz. Dingo’nun ahırını görünce söylenen söz aklıma geldi. “Dingo’nun Ahırı mı?” sözü buradan geliyormuş…