İletişim iki insan arasında karşılıklı mesaj alışverişidir. Düşünce ve bilgilerin her türlü yolla başkalarına bildirilmesidir.

İletişim; konuşarak, dinleyerek, izleyerek, yazarak gerçekleştirilir. En sağlıklı olanı beden dilini, katarak yüz yüze gerçekleştirilendir.

Araştırmalara baktığımız zaman iletişimin; yüzde onu kelimelerle, yüzde otuzu ses tonuyla ve söyleyiş biçimiyle, yüzde altmışı ise beden diliyle gerçekleştirilir.

Beden dili iletişimde en etkili yol. Beden dilinin yanı sıra, vurgu ve tonlamaya dikkat ederek, doğru sözcükleri seçtiğimizde mesajı karşı tarafa etkili biçimde iletmiş oluruz.

Türk Dil Kurumu kayıtlarına göre Türkçe’nin toplam kelime sayısı, yüz binin üzerindedir. Ama Türk halkı günlük dört yüz kelime ile konuyormuş. Çok az değil mi?

Kelime haznesi dört yüz olan ile sekiz yüz olanın iletişimi elbette aynı olmaz.

Kelime haznemiz okuma ile doğru orantılıdır. Ne kadar çok okursak, o kadar çok kelime biliriz. Okumanın faydası her alanda var.

Kullandığımız kelime sayısı arttıkça, insanların birbirleri ile anlaşması kolaylaşır.

Atalarımız ne demiş “Körler sağırlar birbirlerini ağırlar.” Bilgi azaldıkça boş muhabbet döner durur.

Bence bizim halkımız dinlemeyi de beceremiyor. Anlamak için iyi bir dinleyici olmak gerekir. Anlayıp, dinlemeden konuşunca, bu sefer ortaya yanlış anlamalar çıkıyor. Sonuç iletişim kazaları; küsenler, kendini yalnızlığa mahkum edenler…

İletişim kuramadık, iletişimimiz yoktu, iletişimimiz eksikti, iletişimimiz koptu… anlaşamayan karı kocaların, arkadaş, eş dost, akraba ve aile bireylerinin en çok kullandığı sebeplerdir.

Sorun bellidir. Ama çözüme gidilmez. Herkes karşıdan bekler. En büyük hata da konuşmadan, dinlemeden yakın çevremiz bizi anlasın diye bekleriz. Oysa ki bu beklenti boştur. Derdini söylemeyen derman bulamaz. Bizler kendimizi ifade etmezsek, karşı taraf bizi nasıl anlasın? Kafamızdan geçenleri gösteren bir konuşma balonuyla gezmiyoruz. Elbette açık açık söylemeliyiz; beklentimizi, isteğimizi, duygumuzu, düşüncemizi… Yoksa nasıl anlaşılabiliriz?

Bir de işin şu boyutu var; biz anlatmak istiyoruz ama karşımızdaki kişi bizi anlamak istiyor mu? Elbette iletişimin karşılıklı olanı makbuldür.

Şairler az sözle çok şey anlatır. Aynı şiir her okuyanda başka anlamlar bırakır. Günlük hayatta usta birer şair olmadığımıza göre daha çok sözcük kullanmalıyız. Hatta eğitim bile alınabilir. Neden olmasın kendimizi ne kadar güzel ifade edersek o kadar kolay anlaşılabiliriz.

Başa dönecek olursak iletişimde en büyük pay beden diline ayrılmıştı. Bilgimiz arttıkça beden dilimizi doğru kullanacağımızı düşünüyorum.

Bilgi bilgi bilgi. En büyük güç bilgidir.