Özel günlerde yeni ile eskiyi karşılaştırmak adettendir. Geleneğe uyup yazmaya karar verdim. On günlük bayram tatilini geride bıraktık. Yazıyı yazdığım gün, ilk iş günüm. Bilgisayarımı açınca ilk bu yazıyı, yazmaya başladım.

Ben çok gerilere gitmeden, şu on günlük süreçte neler yaşadık ona değineceğim. Ülke gündemimiz bayrama görevden almalar, tutuklamalar, eylemler, gösteriler ve yine tutuklamalar ile girdi.

Siyasi konulara girmeyeceğim. Çünkü benim alanım değil. Bayramlar kavuşmak demektir. Ben en çok üniversitelerde yapılan eylemler ve bu eylemlerde tutuklanan öğrencilere üzüldüm. Gençler, bayramı ailelerinden uzakta geçirdi. Ailelere mi, Gençlere mi, kime daha zordu? Şüphesiz her iki taraf için de zor olmuştur.

Olayların nasıl geliştiğini, işin iç yüzünü bilmiyorum. Ama ifade özgürlüğü hakkı varsa öğrenciler neden tutuklandı? Bu gençlerin çoğunun tatilden sonra sınavları başladı. Sınava girememeleri demek belki de okullarının uzaması demek. Dilerim bir an önce okullarına dönebilirler.

Ülke gündemimiz o kadar hızlı değişiyor ki takip etmekte zorlanıyorum. Eskiden bu kadar gündem mi yoktu, vardı da biz mi bilmiyorduk?

Atalarımız “İnsan, insanın zehrini alır”, demiş. Bayramlar insanlarımız için fırsattır. Daha doğrusu fırsattı. Eskiden bayram olunca kentten köye, büyüklerin elini öpmeye gidilirdi. Mutlaka ata, dede ziyaret edilirdi. Şimdilerde ise ya tatile gidiliyor ya da evde dinlenerek geçiriliyor. Hani insan insanın zehrini alırdı? Hal böyle olunca bunalım, yalnızlık, bencillik, mutsuzluk kaçınılmaz oluyor.

En çok yeni nesil için üzülüyorum. Hadi biz bayramları, bayram gibi yaşayabildik. Ama yeni nesil bayramları, tabiri caizse sanal yaşıyor!

Bayramlar, dinimizce de önemlidir. Ziyaret, yeni kıyafet, yardımlaşma, ikram, hediyeleşme... Bayramlar tüm bu güzelliklere vesile oluyordu. Ama eve kapanınca bunlar ya olmuyor ya da eksik kalıyor.

Bayram demek çocuk sevinci demektir. Bayramlık giymek, bayram harçlığı almak, bayram şekeri toplamak en çok çocuklara yakışıyor. Kapımı çalan çocuklara bana bu sevinci yaşattığı için teşekkür ediyorum. Hala çocuk sevinci var. Hala umut var.

Bugün bayram

Erken kalkın çocuklar

Giyelim en güzel giysileri

Elimizde taze kır çiçekleri

Üzmeyelim bugün annemizi

Barış Manço’nun şarkısındaki gibi;

Üzmeyelim bugün anneleri!